Bevallen in corona tijd

“Ferre is inmiddels zes weken oud. De Corona crisis houdt ons aan huis- en tuin gekluisterd, maar toch vliegen de dagen voorbij:

Een dag na de geboorte van Ferre werden de scholen en kinderopvangcentra gesloten. Voor ons gezin betekende dat, dat iedereen thuis bleef. Mijn partner (Libor) is meester van groep 8 en moest dus ineens in zijn eigenlijke vaderschapsverlof van alles regelen voor onderwijs vanaf huis.  De oudste (Quint 5) kon niet meer naar school en de middelste (Mingus 1,5) niet spelen op de kinderopvang. Een huis vol kan ik je vertellen, niet helemaal hoe ik mijn verlof had voorgesteld…

In de kraamweek hebben we het gelaten zoals het kwam. Maar de weken daarna moest er toch enige regelmaat in de dagen komen. Vooral voor Libor, die vanuit een gevuld huis moest proberen om zijn klas op afstand te onderwijzen. Op internet vond ik een dagritme rooster die ons paste. In de ochtend wat werkjes voor Quint, maar ook vooral veel buitenspelen. (Want oh, wat hebben we deze weken geluk gehad met het weer!) Na de lunch gaat de middelste nog naar bed voor een middagdutje en ik ging vaak samen met baby Ferre ook lekker naar boven. Wij konden zo samen nog even liggen/knuffelen/slapen. Quint mocht dat uurtje op de Ipad en Libor kon videobellen met zijn klas. 

Libor ervaarde redelijk wat werkdruk in de afgelopen weken. Voor mij voelde het meer relaxed, daar waar ik anders had moeten zorgen dat iedereen voor 8:15 uur klaar zou zijn voor school, begon de dag nu pas rond een uur of 9:00 uur.

Daarbij heb ik vijf weken geworsteld met het borstvoeden. Spruw, tepelhoedjes, kolven, zere tepels en een pijnlijk stuitje tijdens het zitten… Ik heb bijna twee jaar ervaring met voeden van de andere jongens en borstvoeding is een groot deel van mijn vak. Maar toch ging het niet vanzelf en is het bij een nieuwe baby weer een zoektocht. Als ik niet wist hoe gemakkelijk en mooi het op langere termijn is, zou ik misschien al eerder de handdoek in de ring hebben gegooid. Dus ik vond het erg fijn dat Libor in huis was. Zo had ik een stel extra ogen én handen. Zonder hem was het mij niet gelukt. Inmiddels is het gelukkig meivakantie en kan ook Libor relaxen. 

De belangrijkste mensen hebben Ferre kunnen bekijken. Wij ontvingen na de kraamweek, visite in de tuin. Uiteraard alleen als ze geen symptomen hadden. Niet meer dan twee personen tegelijk en op anderhalve meter afstand. Dit werkte best prima! Natuurlijk is het jammer dat de oma’s nog niet hebben kunnen knuffelen, maar dit komt wel. Dat weten we allemaal. 

Met Ferre gaat het goed, naast wat onrust en verdriet van krampjes is hij ontzettend lief. Hij wordt aanbeden door zijn broers. Wat een geluk! Hij brengt overdag de meeste tijd door in de draagzak/doek. Naast dat het voor hem de fijnste plek is om te zijn, zo dicht bij ons. is het voor ons het meest praktisch. Zo kunnen we toch nog van alles doen met de andere jongens of in huis. 

Na de vakantie gaan ze weer naar school. Een fijn vooruitzicht, voor Libor en voor Quint. Ik moet er nog even aan wennen dat de dagen dan weer echt vroeg beginnen.” 

Laura, kraamverzorgende en net bevallen van haar derde zoon.