Een dag uit het leven van een kraamverzorgende

“Woensdag 9.55 uur. mijn werkmobiel gaat af. Ik sta op wacht vanaf vanochtend 8.00 uur. Ze hebben een gezin voor mij. Fijn, een korte wacht dit keer! De baby is dinsdag, geboren. Een klein meisje, net geen 2900 gram. 

Ik moet om 12.30 uur in het Martini Ziekenhuis zijn voor een ‘warme overdracht’. Ik meld mij bij de balie van de afdeling en loop door naar de juiste kamer waar het gezin al op mij wacht. Ik stel mij voor en we kletsen alvast een beetje over de bevalling en de nacht in het ziekenhuis. Na tien minuten komt de verpleegkundige binnen. Zij vertelt alle bijzonderheden en dan is het moment daar; de kersverse ouders mogen hun meisje mee naar huis nemen. 

Om 14.00 uur komen we thuis en is het voedingstijd (zowel voor de baby als voor mama). Ik stel moeder voor om na deze inspannende rit lekker in bed te kruipen zodat ik haar daar kan helpen bij het voeden. Samen met vader maak ik een kruik en weeg ik het meisje, om te bepalen of we ook weegschaal verschil hebben zodat we een gewicht hebben waar we vanaf nu mee verder gaan.

We trekken haar alleen een luiertje aan, zodat ze lekker bloot, huid op huid bij mama kan liggen voor het voeden. 

Ik help mama bij het aanleggen en ondertussen maakt papa een broodje klaar. Wat een teamwork zo! Het kleine babymeisje drinkt uitzonderlijk goed en nadat beide dames klaar zijn met eten laat ik het gezinnetje lekker met elkaar knuffelen in bed, hopelijk vallen ze even in slaap. 

Beneden start ik met het invullen van de zorgwijzer en het zorgdossier. We moeten van alles bijhouden om de zorg richting de zorgverzekeraar goed te kunnen verantwoorden, maar ook als overdracht naar de verloskundige. Naast deze controles en observaties, schrijf ik ook dagelijks een rapportage; een stukje, over de desbetreffende dag, leuk voor later én de tips/adviezen voor de avond en nacht. 

Na ruim anderhalf uur hoor ik boven wat gestommel. Ze zijn weer wakker. De baby had ze gewekt enhad wel weer zin in een slokje! Wauw, wat mooi om te zien! Dat hele kleine meisje geeft zelf erg goed aan wat ze wil! We proberen liggend te voeden. Een fijne houding voor de komende nacht. Jammer genoeg gaat dat wat minder goed. Het aanleggen gaat wat lastiger en daardoor blijft het drinken pijnlijk. We koppelen haar weer los en proberen het op moeders verzoek weer zittend. Dat gaat beter. Ook goed! Mama en baby blijven ook na deze voeding lekker in bed. Dit is wat ze deze week graag zoveel mogelijk wil proberen om te doen. Knuffelen, oefenen met borstvoeden, uitrusten en herstellen. Super! Daar word ik blij van. 

Ik maak de badkamer en de wc schoon en zorg dat het bedje van het meisje goed is opgemaakt. Daarna vertel ik het gezinnetje de belangrijkste punten voor de avond en de nacht en vraag of ze voor mij willen opschrijven wanneer hun meisje gedronken heeft, wat haar temperatuur was en of ze ook plas/poep had. Ze gaan met goede moed én een beetje uitgerust de avond/nacht in. Hun eerste nachtje thuis! 

Met een goed gevoel trek ik de deur achter mij dicht. Dit wordt een leuke werkweek! Als ik de oprit afrij zie ik oma aan komen. Zij komt avondeten brengen, dat hadden ze goed geregeld! Zo fijn als je daar als gezin zelf niet om hoeft te denken. “

Laura, kraamverzorgende en moeder