Een intensieve en leerzame week

“Zondagmiddag 12.15 uur, in de auto onderweg naar huis gaat mijn werkmobiel. Ik heb de ochtend doorgebracht bij een gezin in het hoge noorden van Groningen. Waar ik net als de twee voorgaande dagen een examen af moest nemen bij een KIO (kraamverzorgende in opleiding).

De rest van de dag zou ik ‘op wacht’ staan, maar het is al zo ver; er is vanochtend een baby geboren en het gezin zal om 14:00 uur thuis zijn. Ik maak even een tussenstop langs huis en rijd vervolgens naar een dorp aan de zuidkant van Groningen.

Een kersvers gezinnetje zit al op mij te wachten. Een eerste kindje, zo leuk vind ik dat! Het kleine jongetje weegt net iets meer dan 3 kilo. Hij is geboren na een zwangerschap van 38 weken. Mama heeft een fijne bevalling gehad, maar had wel ruim bloedverlies, 900cc. Ik help ze opstarten en spreek een tijd af voor de volgende dag.

De volgende ochtend wegen we de baby weer en merken dat hij redelijk wat is afgevallen. Nou is dit heel normaal, maar we willen wel graag dat dit binnen bepaalde perken blijft. 7% gewichtsverlies is doorgaans een reden om wat actie te ondernemen. In dit geval zitten we nog net niet op de 7%, maar zien we nog niet heel veel gebeuren aan de borst. Het kleine jongetje is namelijk lastig wakker te krijgen en drinkt zelf nog niet zo krachtig. In overleg met de verloskundige en het gezin regelen we een huurkolf. Het plan: met de kolf, na elke voeding, de borsten nog even tien minuten extra stimuleren. Mocht er al wat melk gekolfd worden, geven we deze melk als bijvoeding. Mama vindt dit een heel fijn idee. De eerste kolfbeurt is gelijk een succes! Zeker 5cc per borst. Deze melk geven met een theelepeltje.

De volgende ochtend vertelt moeder vol trots dat de baby elke keer goed dronk en dat ze vannacht wel 26 theelepeltjes per keer kon bijvoeden! Super goed, dat had ik nog niet verwacht! Maar stiekem konden we er samen ook om lachen. Ze was er zo lang mee bezig geweest. Ik stel voor om een flesje schoon te maken en vanaf vandaag bij te voeden met de fles. Bij het weegmoment zien we nog een klein beetje gewichtsverlies. We gaan dus nog even een dagje zo door. Mama doet dit hartstikke stoer, ze is namelijk best wel vermoeid, mede door het ruime bloedverlies.

De volgende dag is het kleine jongetje gegroeid! Mama kolft na een voeding 130cc in tien minuten. Noodzaak om daar gauw weer mee te stoppen, zodat haar lijf niet denkt deze hoeveelheden constant aan te moeten maken. In overleg met de verloskundige gaan we over op alleen voeden uit de borst. Het kolven stoppen we per direct, tenzij mevrouw teveel last krijgt van stuwing, dan kan ‘de druk eraf’ kolven even verlichting geven. Gelukkig blijft de stuwing dragelijk en lukt het de baby goed om mama’s borsten iedere voeding soepel te drinken. Wat een krachtig ventje!

Op dag 6 vind ik de baby toch geler dan ik zou willen. De verloskundige laat Certe langskomen om wat bloed af te nemen, zodat dit gecontroleerd kan worden op de hoogte van het bilirubine (de stof die zorgt voor de gele kleur). Via de hak van de baby wordt er wat bloed afgenomen. Hij gaf geen kik! De volgende ochtend hoor ik dat de waardes niet te hoog zijn, gelukkig!

De zorg wordt met twee dagen verlengd omdat moeder nog erg vermoeid is door het bloedverlies, hierdoor is ze weinig fysiek zelfredzaam. Voor mij betekent dat dat ik nog 2 dagen extra werk. De laatste dagen slaapt mama bij in de ochtenden en help ik met een paar verschillende voedingshoudingen. Ik laat ze zien hoe je kan douchen met een baby en leg uit dat en hoe het consultatiebureau en de huisarts het nu gaan overnemen.

We blikken terug op een intensieve maar heel leerzame week. Mama zal de komende weken nog rustig aan moeten doen, maar ziet hier gelukkig ook de voordelen van in. En ik, ik ga genieten van mijn welverdiende vrije dagen.” 

Laura, kraamverzorgende en moeder.